Co orzecznictwo w sprawach wykluczenia z rejestru roszczeń wierzycieli?

Nierozwiązana kwestia prawa

W okresie masowego de-industrializacji w naszym kraju i kryzysu światowego, gdy gospodarka rynkowa całego świata daje awarię okresowe, podmioty prawne, osadzając zachodniego modelu rozwoju biznesu, uzyskanie pożyczki od różnych podmiotów w rozwoju, to prawdopodobnie nie uda. W stanie wypełnić swoich zobowiązań wobec podmiotów, które wydały taką pożyczkę jednostki, zaczyna ulegać upadłości. Podczas tej procedury na osobę prawną wyznaczoną przez syndyka masy upadłości, który kieruje je.

Wszystkie kredytodawcy starają się jak najlepiej chronić swoje interesy i pozyskanie środków należnych im. To nie jest najlepszy czas w towarzystwie życia jest skomplikowana przez fakt, że wymagania pożyczkodawców w wielu przypadkach znacznie przekraczają jego zdolności, gdy aktywa te nie są w stanie zaspokoić roszczenia wysuwane przez dłużnika podjęte na obowiązki. W takich przypadkach istotne staje się wykluczenie z rejestru roszczeń wierzycieli. Kto jest zainteresowany w tej procedurze, przede wszystkim? Po pierwsze, w interesie dłużnika osobiście, pożyczkodawcy, ponieważ istnieje mniej pacjentów z roszczeniami do danego przedsiębiorstwa upadłego, tym bardziej prawdopodobne, że w toku postępowania upadłościowego, będą w stanie utrzymać swoje interesy w całości.

Po drugie, jeśli przedsiębiorstwo-dłużnik został poinstruowany do wypełnienia swoich zobowiązań przez strony trzecie na podstawie umowy gwarancyjnej, wymagania od tematyki dłużników są również zawarte we wspomnianym rejestrze jako osoby, dla której zostało powierzone dłużnika zlikwidowane. Tak więc, wszystkie te zobowiązania, które zostały zagwarantowane, zatrzymać i wykluczenie z rejestru roszczeń zainteresowanych bezpośrednio dłużnik.

Pomimo wystarczającego zainteresowania wyłączenia niektórych wymagań rejestru, w praktyce jest to dość trudne, aby to zrobić. Trudności pojawiają się nawet wtedy, gdy przestają zastosowania zobowiązań, które zostały zabezpieczone gwarancją.

Aby zrozumieć ten problem, musisz zrozumieć, że trzeba być na poziomie legislacyjnym, więc nie było problemu wykluczenia z rejestru roszczeń wierzycieli. Po pierwsze, prawo ustawy sądowej musi być określona na podstawie których twierdzi wyjątek z rejestru. Po drugie, należy ustalić, że osoba, która będzie upoważniona do zastosowania takiego wyjątku. I po trzecie, trzeba mieć listę powodów ustawę, która pozwoliłaby kredytodawcy do wykluczenia roszczeń z rejestru.

Jeśli spojrzymy na przepisach, można przeczytać w artykule 16 ustawy federalnej „O upadłość”, że tylko na podstawie którego weszła w życie sąd wyznaczył akty powiernicze mają prawo do włączenia lub wyłączenia z rejestru roszczeń wierzycieli wszystkich roszczeń kredytodawców. Ten artykuł jest zdeterminowana, że ​​skład i wielkość tych roszczeń, które są zawarte w rejestrze powinny być ustalone przez sąd. W tym przypadku ustawodawca nie odpowiedzieć na pytanie, co dokładnie obejmuje akty sądu, czy tych aktów w ramach postępowania upadłościowego zaciągniętych lub aktach sądu wydanych w innych przypadkach.

Jeśli chodzi o listę pytań powyżej, którzy chcieli znaleźć w prawie, odpowiedzi do nich brakuje. Ustawodawca pozostawił je na wewnętrznym przekonaniu sędziów, a tym samym nie tylko komplikuje samej procedury, ale również otwiera drogę do korupcji i nadużyć.

Jaki akt prawny?

Jeśli przeprowadzamy analizę powyższych przepisów, które regulują pewne kwestie wyłączone z rejestru, upewnij się, że wszystkie te roszczenia, które są wprowadzone do rejestru są określone przez trybunał arbitrażowy. Z kolei sąd arbitrażowy bada i określa ważność takich roszczeń. Według wyników takiej weryfikacji, sąd może uwzględnić w rejestrze roszczeń wierzycieli lub odmówić uwzględnienia tych roszczeń w rejestrze.

W ogóle, jeśli zwracamy się do prawoznawstwa i do wspomnianej ustawy, sugeruje następującą konkluzję.

roszczeń wierzycieli są zawarte w rejestrze i zostały z niej wyłączone jedynie na podstawie orzeczeń sądu arbitrażowego

W tym przypadku, sąd musi wziąć pod uwagę, że zgodnie z postanowieniami artykułu 9 Kodeksu cywilnego obywateli Federacji Rosyjskiej może wykonywać praw obywatelskich według własnego uznania należącego do nich, co oznacza, że ​​kredytodawca ma prawo zarówno do dochodzenia swoich roszczeń wobec dłużnika i ma pełne prawo do rezygnacji z roszczeń.

W tym ostatnim przypadku, biorąc pod uwagę prawa wierzyciela, sąd określa wykluczenie roszczeń wierzyciela z rejestru. Odbywa się to w procesie kontroli legalności włączenia takiego roszczenia wierzyciela do rejestru. Ale raz wyrzekając się swojego prawa, wierzyciel ma prawo ponownie ubiegać się w sądzie. Przepisy nie pozwalają, że w ramach postępowania upadłościowego wierzyciele mogą obsługiwać wiele roszczeń do jednego samo pytanie.

Kto jest uprawniony do ubiegania się o wyjątek i na jakiej podstawie?

Jak wspomniano powyżej, w celu zapobieżenia kredytodawców wynikające z odpowiednimi wymaganiami w rejestrze, trzeba zidentyfikować osobę upoważnioną, którzy mogą ubiegać się o to. W praktyce sądowej, istnieją sprzeczne opinie i sędziowie mają różne interpretacje przepisów ustawodawstwa, a co za tym idzie, różne definicje upoważnionych osób.

W niektórych przypadkach sądy lewej stronie jest prawo menedżerów arbitrażowego i kredytodawców, których roszczenia zostały uwzględnione w rejestrze. W tym przypadku takie prawo pozbawiony siebie dłużnikami. Jednakże postanowienia artykułu 16 Ustawy Federacji Rosyjskiej „upadłościowego” wskazuje, że oprócz administratora arbitrażowego sąd do usunięcia z rejestru wierzyciela zastrzega sobie prawo do rozwiązania każdą inną osobę, która bierze udział w wypadku.

Definiowanie listy osób, które są uprawnione do dochodzenia roszczeń o wykluczenie z rejestru, sądy ustawiony, w związku z czym istnieje możliwość ich wycofaniu, które jest zdefiniowane z tego powodu. Brak wyraźnego odniesienia w prawie jest kompensowany przez orzecznictwo, w wyniku istnieją cztery punkty, w których rejestru może być wykluczone roszczenia wierzyciela.

Po pierwsze, twierdzenie można wykluczyć w wyniku odwołania lub unieważnienia aktu sądowego, że wymóg ten został złożony w rejestrze. W tym przypadku takie odwołanie musi być wykonane w taki sposób, że przewiduje prawa procesowego.

Po drugie, taki wynik zostanie osiągnięty, jeżeli stwierdzenie nieważności decyzji organu podatkowego w sprawie odzysku.

Po trzecie, jeśli kredytodawcy sami wycofać swój wniosek, wymaga wyłączenia ich roszczeń określonych w rejestrze.

I po czwarte, uzasadnienie wyłączenia przedmiotowych wymogów rejestrze jest zastąpienie kredytodawcy.

Zasadę uwolniono z praktyki sądownictwie

Ale po raz kolejny należy podkreślić, te fundamenty można odróżnić go od praktyki sądowej. Żaden z aktów normatywno-prawnych ustawodawcy nie są wyraźnie wymienione powody takiego wyłączenia. W związku z tym pozostaje postępować z poglądami sądów, które na podstawie swoich wewnętrznych przekonań. W tych przypadkach, jeśli odwołanie do sądu na spłatę wierzyciela twierdzi poręczenia powodu likwidacja dłużnika, Sądy takie stwierdzenia nie są spełnione, wskazując żadnego powodu, by wykluczyć go z rejestru. Jeśli spojrzymy na przepisach Kodeksu Cywilnego Federacji Rosyjskiej, a mianowicie artykułów 64, 367 i 419, można stwierdzić, że po likwidacja dłużnika przestają być ważne i rozkazy, które zapewniają wypełnienie zobowiązań przez dłużnika. Na tej podstawie, podlega wykluczeniu roszczeń w stosunku do gwaranta rejestru, który przyniósł w przypadku upadłości.

Ważna uwaga: obowiązek nosić kredytobiorców może i solidarności. W takiej sytuacji, a dług solidarny może wynikać z tych kredytobiorców. Z takiego długu kredytodawca ma pełne prawo do żądania wykonania zobowiązań od kredytu jak z jednego z dłużników i od wszystkich dłużników łącznie. Takie roszczenia wierzyciel może przynieść cały dług, lub na jego części. A jeśli jeden z dłużników całkowicie zaspokoić roszczenia wierzyciela, reszta dłużników, którzy przeprowadzili wspólnie i solidarnie z tym są zwolnione z zobowiązań wobec pożyczkodawcy.

Jeżeli dłużnik nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań wobec wierzyciela w związku z jej likwidacją, sądy nie uznają, że mają powód do wykluczenia roszczeń wierzycieli wymaganiami rejestru gwaranta zobowiązania głównego.

Jest to również niezwykły i kwestia roszczeń w stosunku do gwaranta. Korty pochodzą z tego, że takie żądanie musi być dostarczane przed zakończeniu nawijania względem kredytobiorcy-dłużnika. W tym przypadku obowiązek gwarancji nie uważa się za zakończone. W przeciwnym wypadku, gdy żądanie takie zostanie złożone po dłużnik zostaje wyeliminowane, a zatem postępowanie upadłościowe zostanie zakończone, to jest obowiązek sądów gwarantów uznana za kompletną.

Jeżeli reklamacja została przedstawiona w stosunku do gwaranta, aż do momentu, gdy dłużnik likwidacji i upadłości nadal są w procesie, zaleca się wnioskodawcom w swoim wystąpieniu odnieść się do zasad zawartych w powyższych artykułów kodeksu cywilnego. Jest to aby dostarczyć uzasadnienie dla swoich roszczeń we wniosku, który został złożony do sądu arbitrażowego.

Orzekania na podstawie odwołania

Jak widać z powyższego, problemem w kwestii jest dość skomplikowane, wiele kontrowersji w praktyce sądowej i najbardziej nieprzyjemne, słabo uregulowane na poziomie legislacyjnym. Jak wspomniano powyżej, zaburzony stan tej kwestii prowokuje różne rozwiązania w sądzie polubownym, które mogą kolidować ze sobą.

Obowiązujących przepisów można dokonać jednoznacznego wniosku, że przewiduje spłatę roszczeń w przypadku, gdy zarzut ten jest w pełni usatysfakcjonowany, a jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza do wypełnienia swoich zobowiązań. To ustawodawca zamówienie przymocowany do postanowień artykułu 142 ustawy o upadłości „RF”. Każda reguła, która przewiduje przymusowego usunięcia wierzytelności kredytodawcy rejestr wierzycieli, rosyjskie prawo nie przewiduje.

W praktyce bardzo często zdarzają się sytuacje, gdy roszczenie wierzyciela może być sprzeciw od uczestników procesu likwidacji. Sprzeciw wobec nieuzasadnionych, kontrowersyjne, lub jakichkolwiek innych wymagań kredytodawcy mogą być podawane jako wierzyciele, którzy zgłosili roszczenia, a także tych, którzy mają roszczenia do czasu w sądzie. Poza tym wierzyciele sprzeciwił się złożyć reklamację może złożyć likwidatora i dłużnik. Wszyscy uczestnicy, którzy biorą udział w przypadku upadłości, każdy może wnieść roszczenie stwierdzono ich sprzeciwu lub odwołania się od tych roszczeń w sądzie. W wyniku tego, że przedłożony wniosek nie może zostać ustalone.

Poprawa ustawodawstwa, jako skutecznego rozwiązania problemu

Najbardziej skuteczne, który może sprawić, że ustawodawca dla rozstrzygnięcia postępowania upadłościowego w kontekście problemu jest, aby dać jasną odpowiedź w tym prawa do powyższych pytań. Jak wspomniano powyżej, prawo powinno być jasno uregulowane w ustawie sądowej na podstawie których wyłączenie z wymaganiami rejestru. Poza tym, należy ustalić, że osoba, która będzie upoważniona do zastosowania takiego wyjątku, i trzeba mieć listę powodów, prawa, które pozwoliłoby kredytodawcy do wykluczenia roszczeń z rejestru.

Do tej pory, analizy praktyki prawnej i obowiązujących przepisach następujące wnioski. Trybunał arbitrażowy bierze pod uwagę i rozpatrywanie wniosków od wierzycieli, przez analogię do zwykłych roszczeń w sądzie. W związku z powyższym, wszystkie warunki odnoszące się do standardowych pozwów jest absolutnie ważne i wierzycieli roszczeń w arbitrażu. Uważamy takich roszczeń zgodnie z przepisami procedury arbitrażowej Federacji Rosyjskiej. Uwzględnia to cechy, które są świadczone przez federalnych przepisów, które regulują i spraw upadłościowych. Ale wszystkie te roszczenia wierzycieli nie są traktowane jako odrębne pozwy, w ramach postępowania upadłościowego.

A jeśli w wyniku przeglądu i sprawdzenia roszczenia wierzycieli na wejściu lub skreślenie z rejestru swoich roszczeń przez sąd uważa się za uzasadnione, to tylko w tym przypadku jest wykonana z ich włączenia lub wyłączenia z wykazu. Jednocześnie nie ma znaczenia, czy uznaje roszczeń wierzycieli dłużnika lub syndyka. Sąd przed podjęciem decyzji musi zważyć faktów, dowodów i zarzutów uczestników w postępowaniu upadłościowym.

Istniejące problemy z emisją pod uwagę są spowodowane głównie przez fakt, że przepisy ustawy o postępowaniu upadłościowym „RF” nie daje jasnych odpowiedzi na powyższe pytania. A to wymaga odpowiedzi i szereg zmian w prawie oraz Kodeksu Cywilnego Federacji Rosyjskiej.

W obecnym prawodawstwie powinny być zawarte postanowienia, takie jak włączenie do rejestru roszczeń wierzycieli i wykreślenie na podstawie orzeczeń sądowych. Produkować takie wykonanie orzeczeń sądowych powinien każdy Syndyk lub wyznaczony rejestratorem. Trybunał wydaje swoją decyzje jedynie na podstawie i na podstawie dokładnej kontroli. Zwroty kredytodawców, aby wykluczyć ich wymagania roszczenia rejestru mogą być składane do sądu arbitrażowego przez którąkolwiek ze stron w postępowaniu upadłościowym. W tym przypadku, oświadczenie musi wskazać decyzję sądu, zgodnie z którym roszczenia wierzycieli zostały wpisane do rejestru.

Wszystkie te zmiany są na tyle, aby jeden z ustępów artykułu 16 ustawy RF „upadłościowego”, które wyeliminowałoby podwójną interpretację tych samych problemów w tej kwestii, ograniczenia korzystania z takiej interpretacji w schematach korupcyjnych i zamknąć kwestię nierozwiązaną.